5 oktober

De honden en ik zijn intussen allemaal terug hersteld van de lange asfalt-verdwaal-wandeling :)

En er is formidabel nieuws: we hebben wel een beetje moeten zagen maar hebben alvast de stambomen en de DNA testen van de Kayenne x First pupjes ontvangen dus nu kan ik ze gaan overhandigen aan de baasjes en zo de pupjes eens terug zien. De honden waren in form vandaag.... ik had ze laten lopen in de tuin terwijl ik de mest van een weiland aan het afscheppen was.... kom terug en zie verpletterd gras en de honden om de beurt iets pakken en daarin rollen. Het bleek een dode vogel te zijn waar ze om de beurt in gingen rollen. Een beetje hun versie van parfum delen hahaha.

7 oktober

Pili is beginnen bloeden. Spijtig genoeg zal ze haar loopsheid waarschijnlijk dus niet synchroniseren met die van Kayenne & Jenga en gooit ze zo de planning van 3 nestjes tegelijk volgende lente wat in de war.... tja we kunnen als mens veel naar onze hand zetten maar sommige zaken dan weer niet - so it be :)

 

8 oktober

Omdat Pili de mannelijke honden in de hondenschool mogelijk wat te veel zou kunnen afleiden ben ik nog eens met Harissa naar de hondenschool geweest. Dat vond ons oudje super. Ze heeft zich prima gedragen, ook naar de bitsig aangelegde teven toe geen probleem en ze kan nog steeds alles los zonder aandacht te besteden aan de andere honden: ons toppertje :)

 

9 oktober

Vandaag zijn we de eerste stamboom gaan afleveren bij Noah (bruin leer). Het plan was Pili mee te nemen omdat zij nog het speelste van de hoop is maar met haar beginnende loopsheid heb ik ze ingewisseld voor de immer uitgebalanceerde Harissa en dat was een goed plan. Noah adoreerde Harissa, volgde haar overal en kopieerde ook haar gedrag.... jammer genoeg is 1 van haar hobbies in koeienkak rollen en waar we gingen wandelen waren er vlaaien à volonté - een lekkere parfum voor honden :) Erna zijn we nog op bezoek gegaan bij Utah, een Harissa-Kody zoon die vlakbij woont en ook goed overeen komt met Noah. Omdat we onze komst nogal laat hadden aangekondigd (hé we zijn dan in de buurt, ben je toevallig thuis dan springen we even binnen hahaha) was Utah zijn baasje niet echt voorbereid maar had ze toch de moeite gedaan om een soepje en hapje te voorzien & zelfs Laïs (die ik overal meesleep) kreeg een cadeautje - tof.

Omdat dit de eerste dekking van First was analyseren we zijn nageslacht nog net iets aandachtiger. Moet zeggen dat de pupjes die we nog regelmatig zien en nu Noah zeer geslaagd zijn. Allen zijn mooie verschijningen met voldoende werklust en lief & sociaal. Utah (Harissa x Kody) is ook zeer goed gelukt, hij heeft de mooie lichte ogen van Kody en de brede bouw van Harissa.

11 oktober

Omdat Pili loops is ben ik deze keer eens met Jenga naar de hondenschool geweest. . Dat was toch al wel een hele tijd geleden en Jenga was ook nog nooit op de nieuwe terreinen geweest. Jenga is naar mensen toe een enorme flodder maar in onze hondenroedel de ranglaagste hond en ze vermijdt liefst ieder conflict. In 't begin was ze helemaal niet op haar gemak, keek ze argwanend naar de andere honden maar al spoedig zag ze dat het om te werken was en was ze 1 en al gefocussed op mij. Omdat we maar met 4 hondjes waren hebben we ook oefeningen los gedaan en de honden met 4 neus aan neus laten zitten en liggen wat supergoed ging. Was trots op Jenga. Ook herinnerde ze zich haar doggydance moves nog: 't was een leuke avond voor zowel hond als baasje :)

 

15 oktober

Vandaag was het Harissa haar uitje naar de hondenschool: ze is dan wel wat ouder maar kon goed mee. Alleen jammer dat ze ook wat onverdraagzamer reageerde naar haar puberende kleinkinderen Nysa en Qaya die superblij waren haar te zien en in hun jeugdige overmoed wat te wild naar Harissa haar mening dag kwamen zeggen en Harissa heeft dan Qaya gebeten. Die had het zo wel direct door dat Oma rustig wil benaderd worden en stelde zich heel onderdanig op.

De les zelf was zeer goed, Harissa kende alle commando's nog en vond het fijn om eens een privé-uurtje met mij te kunnen doorbrengen.

 

In de namiddag zijn we met de 4 honden en Laïs een familielid van Bart gaan bezoeken die in Erps-Kwerps woont. We zijn 3,5u weg geweest... de honden waren alle 4 stikkapot en hebben we de rest van de dag niet meer gehoord :)

Ze zijn superbraaf geweest want zo in 't weekend gaan wandelen met de roedel aangelijnd kan soms wel een uitdaging zijn omdat er altijd wel mensen rondlopen die hun hond(en) los laten en ze niet tijdig kunnen terugroepen en zo in conflict met die van ons komen. Gelukkig vandaag dus enkel braaf aangelijnde honden tegengekomen en honden die blaften achter hekken enzo. Ideale trainingsmomenten want ik wil dat de honden de blaffende honden negeren en braaf meestappen. Met alle honden die we tegen kwamen ging het goed en zelfs met de grote luid blaffende rottweiler van wat verder in 't straat lukte het om in alle sereniteit voorbij te wandelen.

 

Het was wat te mooi weer (24 graden - lang leve een onderweg naar UK zijnde storm) en druk op de autosnelwegen om ver-weg stambomen te gaan brengen. Momenteel hebben enkel dichtbij-pupjes Noah, Quanook en Qaya hun stamboom gekregen.

25 oktober - titeravond

Omdat wij al veel gehoord en gelezen hadden over de negatieve gevolgen van de jaarlijkse inentingen en wij onze honden niet nutteloos willen vergiftigen hebben we ons ingeschreven voor een titersessie bij Jolanda Krosse in Betekom. Ik ben met onze 4 honden geweest en alles verliep vlekkeloos. Het is uiteindelijk slechts een piepklein prikje dat de honden moeten ondergaan en dan na een half uur schudden en wassen kunnen de waardes afgelezen worden.

De enige die het niet fijn vond was Laïs die ik had meegenomen in het baby-björn draagzakje maar zo 's avonds laat in 't felle licht met soms wat hondengeblaf op de achtergrond nah dat vond ze niet echt leuk en dat liet ze met geween weten :)

 

Al onze honden hun antistoffen waren nog optimaal: ze waren dus zeker voor 3 jaar beschermd, Harissa scoorde op alles zelfs 6 en is voor (minstens) 6 jaar beschermd. Omdat de teststrookjes per 12 getest moeten worden heb ik uitgebreid de tijd gekregen om met tester Hans van Brussel en andere mensen die hun hond kwamen laten testen te praten. Zeer interessant allemaal: volgende nestjes ga ik niet meer klakkeloos laten inenten maar eerst laten titeren want iedere pup reageert anders op de antistoffen die hij/zij van de mama meekrijgt.

 

Er kwamen ook nog andere mensen met hun hond langst om te titeren en het interessante was dat er 2 jonge honden bij waren die hun 3 standaard pupentingen reeds hadden gekregen maar bij wie de waardes toch nog op 0 stonden! Je denkt dus dat je dier beschermd is ... ah ja het is ingeënt... niet dus. Meten is weten dus :)

 

 

 

 

27 oktober

Vandaag zijn we bij Silke van http://www.silkydogs.com/ langst geweest om Pili eens goed te laten wassen en zo spik en span op de show van morgen te kunnen verschijnen. Silke doet dat super! Pili was nog nooit gewassen of gedroogd maar al snel zag ze dat het goed was en liet ze alles probleemloos gebeuren. Ze is nu mooi wit en ruikt heerlijk :)

28 oktober

D-day voor Pili want alhoewel Sint-Hubertus heel het stambomenverhaal heeft veranderd en nu ook mensen zonder fokattest 'officieel' kunnen fokken (die krijgen dan een 'bronzen' stamboom) willen wij toch voor een echte volwaardige stamboom gaan en daar is een fokattest voor nodig. Om dit te bekomen hebben we Pili ingeschreven voor een show... das niet fijn want een dag opgesloten in een hangar is niet zo direct onze grote hobby maar 't is voor het goede doel. En leuk was dat ook Utah en Otka mee deden en wij zo niet alleen waren. Ook tof was dat er nog oude bekenden rondliepen en er zelfs een paar toekomstige pupbaasjes zijn komen kijken - super!

Utah en Otka hebben dat ook goed gedaan: beiden kregen een zeer goed. Pili heeft de eerste plek van haar category (intermediare) behaald: mooi voor haar cv  maar de eerlijkheid gebiedt me om te vertellen dat er wel maar 2 deelnemers waren hahaha.

 

 

Pili Van 't Kastagnebos behaalt haar fokattest
Pili is eerste geworden :)

29 oktober

Sint-Hubertus is altijd een moment van nostalgie voor mij omdat ik 30 jaar in Tervuren heb gewoond en toen jaarlijks met de paarden langst ging om ze te laten behoeden voor alle kwaad. Nu we wat verder wonen gaan we gewoon kijken omdat Pili nog zo mooi wit was hebben we aan haar meegenomen. Laïs had een pompoenpakje aan en begot: we hadden minder succes met onze prachtige Zwitserse Herder! De meeste aandacht ging dit jaar naar Laïs die iedereen unaniem schattig vond. Grappig. We hebben ze voor alle zekerheid ook maar laten besprenkelen met wijwater :)